Neusbijholte-ontsteking
fa3

Neusbijholte-ontsteking

Samenvatting

Neusbijholte-ontsteking, ook bekend als sinusitis, is een aandoening waarbij de luchtgevulde ruimtes rond de neus ontstoken raken, vaak na een verkoudheid. Symptomen zijn onder andere een verstopte neus, slijmafscheiding, hoofdpijn, en verminderd reukvermogen. De diagnose wordt gesteld door een KNO-arts via een gesprek, onderzoek, en soms beeldvorming. De behandeling varieert van medicatie zoals neussprays en corticosteroïden tot operatieve ingrepen bij hardnekkige gevallen. In zeldzame gevallen kan de ontsteking ernstige complicaties veroorzaken die onmiddellijke medische zorg vereisen

Neusbijholte-ontsteking

Wat zijn de neusbijholten? Neusbijholten zijn luchtgevulde ruimtes in het hoofd, gelegen boven en naast de neus. Deze holten staan in directe verbinding met de neusholte en spelen een belangrijke rol in de ademhaling en geurperceptie.

Wat zijn de symptomen van een neusbijholte-ontsteking? Een neusbijholte-ontsteking begint vaak met symptomen die lijken op een gewone verkoudheid. Het neusslijmvlies zwelt op, wat leidt tot een verstopte neus en slijmafscheiding in de keel. Dit kan leiden tot een verminderd reuk- en smaakvermogen, hoesten, en keelpijn. Wanneer de zwelling ervoor zorgt dat de neusbijholten geblokkeerd raken, kan er slijm ophopen, wat hoofdpijn boven en onder de ogen veroorzaakt. Als deze symptomen langer dan zes weken aanhouden, wordt dit beschouwd als een chronische neusbijholte-ontsteking, wat een doorverwijzing naar een KNO-arts noodzakelijk kan maken.

In zeldzame gevallen kan de ontsteking zich buiten de holten verspreiden, wat ernstige symptomen zoals hoge koorts, hevige hoofdpijn, sufheid, en gezwollen ogen veroorzaakt. In dit geval is onmiddellijke medische aandacht vereist.

Diagnose van een neusbijholte-ontsteking De diagnose wordt gesteld op basis van een gedetailleerd gesprek met een KNO-arts en een lichamelijk onderzoek, inclusief het bekijken van de neus. Een neusendoscopie, waarbij een kleine camera wordt gebruikt om diep in de neusholte te kijken, kan worden uitgevoerd om eventuele obstructies zoals neuspoliepen of een scheef neustussenschot op te sporen. Als de bevindingen niet overeenkomen met de symptomen, kunnen röntgenfoto’s of een CT-scan worden gemaakt. Bloedonderzoek kan ook worden uitgevoerd om een ontsteking of allergie te bevestigen.

Behandeling van een neusbijholte-ontsteking De behandeling richt zich op het verminderen van de zwelling in de neus om de holten te ontstoppen. Dit kan worden bereikt met neusdruppels die xylometazoline bevatten of neussprays met corticosteroïden voor langdurig gebruik. Als er poliepen aanwezig zijn, kunnen corticosteroïden in tabletvorm worden voorgeschreven.

Andere behandelingen omvatten stomen en spoelen van de neus met een zoutoplossing om het neusslijmvlies te laten slinken. Antibiotica worden alleen voorgeschreven bij ernstige of chronische klachten.

Als medicamenteuze behandeling niet effectief is, kan een operatie nodig zijn om de neusbijholten te ontlasten.